अब वो चांद तारे को क्या करु?
वो सुरजकी किरणोको क्या करु?
न रखी है और कोइ ख्वाईश,
न करू याद तो अब क्या करु?
मील जाती हो हर धडकनमे,
दिखे ना किसीको तो क्या करु?
याद आयी सवाल बनकर अब,
प्रश्न ही बने जवाब तो क्या करु?
लीपट जाते हो बन के आंचल,
हर आंसु बने गुलाब तो क्या करु?
होठोसे बजा लेते हो मधुर ध्वनी,
सुनके पांव थीरक उठे तो क्या करु?
दिनरात नाम रटण छोड कुछ नही,
स्वप्नमे न छुटे नाम तो क्या करु?
नीशीत जोशी
वो यादे के सहारे जीया करते है,
रोते रोते भी मुश्कुराया करते है,
काटे न कटे वोह विरहन राते,
बिस्तरमे करवट पलटाया करते है,
सांस जीसके नामकी है चल रही,
हरपल सांसका नाम लिया करते है,
याद उन्हे करते हे जिसे भुला सके,
न भुलनेवालोको याद किया करते है,
आंखे तरस जाती है निहारने को,
हर जगह उनका दिदार किया करते है,
जन्म जन्मका साथ इस जन्म ना सही,
अगले जन्मका इन्तजार किया करते है ।
नीशीत जोशी
किस किस से मै आखे चुराउ,
मनकी चंचलता किसे सुनाउ,
बंसीधुन सुनके रहा ना जाए,
घरवालोको छोड दौडी आउं,
थाम जब लेते मेरी ये बैया,
छुइमुयी जैसी मै तो शरमाउ,
बाहो मे भर लेते हो जब मुजे,
मन कह देता मै काहे छुडाउ,
आगमन से खील जाय फुल,
जाने के वियोगमे मै मुरजाउ,
बदनाम किया अब करम कर,
दे जगह चरणोमे मै शरण पाउ,
युं शरणार्थी को दे देना पनाह,
करते हुए तेरी सेवा मै मोक्ष पाउ ।
नीशीत जोशी
किस किस से मै आखे चुराउ,
मनकी चंचलता किसे सुनाउ,
बंसीधुन सुनके रहा ना जाए,
घरवालोको छोड दौडी आउं,
थाम जब लेते मेरी ये बैया,
छुइमुयी जैसी मै तो शरमाउ,
बाहो मे भर लेते हो जब मुजे,
मन कह देता मै काहे छुडाउ,
आगमन से खील जाय फुल,
जाने के वियोगमे मै मुरजाउ,
बदनाम किया अब करम कर,
दे जगह चरणोमे मै शरण पाउ,
युं शरणार्थी को दे देना पनाह,
करते हुए तेरी सेवा मै मोक्ष पाउ ।
नीशीत जोशी
આપના એ ચરણે નમવુ ગમે છે,
આપના ચરણે આરોટવુ ગમે છે,
ઠોકરે ચડાવો કે મુકો બાજુ એ,
આપની નજરોમા રહેવુ ગમે છે,
લાલ-ગુલાબી રંગ પ્રેમપ્રતીક,
આપના એ રંગમા રંગાવુ ગમે છે,
સામે રહો નહી એ મરજી આપની,
આપના સરળમનમા સમાવુ ગમે છે,
કહે છે પામવા અશક્ય છે આપને,
આપની એ શક્યતામાં જીવવુ ગમે છે,
આજ નહી તો કાલ દર્શન મળશે જ,
આપની આશમા નિર્વાહ કરવુ ગમે છે.
નીશીત જોશી
કવિતાઓ, ગઝલો, લખી વાંચી છે કેટલી,
સાંભળી,વાંચીને પણ ખામોશ એ છે કેટલી,
માન્યુ એ પરી માફક છે ઉતરી જાણે અપ્સરા,
રબ જાણે એ સુંદરતાના ગુમાનમા છે કેટલી,
મયખાનામા જવા માટે તો બેતાબ છે ઘણા,
પ્યાલા ક્યાં પુછે સુરાહીને ચડેલી છે કેટલી,
મદહોશ થયે રાખે જેણે પી લીધો પ્યાલો,
નયન જામથી બેહોશને જગભાન છે કેટલી,
આ હ્રદય સર્મપીત કર્યુ સર્વસ્વ ત્યાગીને,
હારેલા દિલને અધિકારની વાત છે કેટલી,
કેવી તે અદાયગી કરો છો ઓ મારા પ્રિયે,
ભુલુ બધુ છતા તુજની યાદ આવે છે કેટલી .
નીશીત જોશી
આવેલા કિરણો ફરીને નહી આવે,
આ જીદંગી પાછી ફરીને નહી આવે,
પુરા કરવાના છે સપના કરી લો,
જીત ફાળવતો સમય ફરી નહી આવે,
સંદેશો લાવે છે આ સમીર સવારનો,
આવી સુનેહરી સવાર ફરી નહી આવે,
મહેનત વગર રોપાયના બીજ ખેતરે,
ખેતર ખેડવાનો સમય ફરી નહી આવે,
કરી લો કામ એવુ કે દુનીયા યાદ કરે,
મળેલુ માનવ જીવન ફરી નહી આવે .
નીશીત જોશી
રોજ પડે છે પણ આજ અનોખી પડી છે સવાર,
આજ આ તે સોનેહરી કિરણોની પડી છે સવાર.
ઉઠીને ઝાંક્યુ ઝરોખાથી ખીલેલા સુંદર ફુલો,
સમીર પણ લહેરાતો હતો આજ મધમ મધમ,
એ સર્વે લાવતા હતા એવા તે મુજમા ખુમાર,
મન ને ગમી ગઇ આવી આ સુનેહરી સવાર.
ઉડતો થયો આસમાનમા પરિંદોની માફક,
પહોચવા ક્ષતીજ પાર ધરતી ની માફક,
કહેશો કોઇ શુ ક્યારેય પહોચી હશે એ ધરા,
કોશીશ કરાવવા આવી આ સુનહરી સવાર.
કાતર ચલાવનારને શુ ખબર પડે અમારી,
પાંખોથી નહી, ઉડવાની દ્રઢશ્રધા છે અમારી,
કરી જઇશુ તોફાનોમા પણ આ સાગર પાર,
વિશ્વાશ જગાવવા આવી આ સુનહરી સવાર.
નીશીત જોશી
જીવનની ઘણી રમત ફાવતી નથી,
પાનાની મને રમત આવડતી નથી,
બાજીમાં ભલે ને હોય એક્કા બે બે,
એ રમત પણ ક્યારેક જીતાતી નથી,
પીસવાને આવે પીસીએ પણ સારૂ,
બરોબર આવે એ બાજી બટાતી નથી,
બાજુનો ભેરૂ ફેકશે જોઇતા પાના,
બીજાઓના ભરોશે બાજી રમાતી નથી,
રમતમા છું હું ભલેને નવૉ ખીલાડી,
અધવચ્ચે બાજી મુકી દેવાતી નથી,
મુશ્કેલથી જડી છે આ રમવાને બાજી,
રમતની આ મોજ એમજ છોડાતી નથી,
રમી લો આપ પણ સૌ જેવી આવડે તેવી,
હરધડી જીવનબાજી સૌને ફાળવાતી નથી .
નીશીત જોશી
परायो मे प्यार पाया नही जाता,
अपनो से ही दुर रहा नही जाता,
लाख छुपछुप कर करते रहे प्यार,
मगर जहां से छुपाया नही जाता,
अलग बात है प्यारमे है धोखा,
हर की नीगाहमे बसा नही जाता,
महोब्बत एक जज्बा है ऐसा की,
भुलाने से भी भुलाया नही जाता,
बन के धडकन धडकलो ह्रदयमे,
धडकनको फिर रोका नही जाता,
नीकल पडो डाल के हाथोमे हाथ,
राहदार सबको बनाया नही जाता,
बहोत नाजुक है रिस्ता प्यारका,
शीशे को बेदर्दीसे तोडा नही जाता,
शुकुन तो तब है रुहको जीवनमे,
एकदुजे बीन पल गुजारा नही जाता ।
नीशीत जोशी
હ્રદય ઉતર્યુ કાગળ પર 